Rozdział 3

Błogość . Czuje błogość . Widzę cię . Czuje twój zapach . Uśmiechasz się .

Mówisz do mnie … Patrze w twoje piękne błękitne oczy . Powodujesz , że czuje się dobrze , NIESAMOWICIE !

Nagle spoglądam na swoje ręce .  Liczę palce . Raz , dwa ,trzy , cztery , piec … sześc . Uświadamiam sobie gdzie jestem . ŚNIE. Nie ma mnie . Mimo tego , że nic mi się nie dzieje czuje ból fizyczny . Obraz rozmazuje się .

 NIE MA NIC .

Krzyche , ale nikt mnie nie słyszy . Zaczynam płakać . Płacz zamienia się w szloch . Chce stąd wyjść , ale nie potrafię . Nie potrafię się obudzić . KRZYCZĘ , WOŁAM …. To nic nie daje .

Nagle czuje ucisk . tak mocny , że aż nieznośny . OTWIERAM SIĘ. Oczy znów je widzę , są piękne . Ale chwila … nie jestem już w śnie , a te oczy nie należą do niego . Harry .Wisze go i czuje . Jego wielkie ramiona oplatają moje drobne ciało i przyciskają do swojego rozpalonego .

Szepcze , szepcze mi do ucha :

-Już spokojnie , wszystko dobrze kochanie , to był tylko zły sen , ciii… już jesteś bezpieczna .

-I tak się właśnie czuje …- dopiero gdy to powiedziałam zdałam sobie sprawę , że zbyt  głośno myślę . Takie słowa są niebezpieczne w moich ustach , ale jestem zbyt zmęczona by się z tego tłumaczyć .

Nawet jeśli to i tak jest to prawda . Jego głos i ciepło płynące z jego uścisku powodują , że się odprężam i moje mięśnie się rozluźniają . Serce spowalnia , a oddech się ustabilizował . Wszystko się skończyło . Rozejrzałam się po pomieszczeniu . Znajdowałam się w sypialni . Nie pamiętam jak się tu znalazłam . Ostatni moment który zapadł mi w pamięci to jak czekałam na harrego i oglądałam telewizje w salonie . Musiałam zasnąć , a on z dobrych chęci przeniósł mnie tutaj .

*oczami Harrego*

Śpię sobie spokojnie w salonie . Nie powiem , że jest mi wygodnie no , ale … nie będę z nią spał bo najchętniej to bym się do niej dobrał , ale muszę się powstrzymać  i zacząć Myślec głową nie fiutem    .

Przed snem myślałem dużo nad tym czy to jest w ogóle dobre posunięcie . Przyjmować , do domu dziewczynę z problemami , która w każdej chwili może wyskoczyć z okna , lub powiesić się w sypialni czy nie wiadomo co jeszcze ? I co potem ? Co,  jeszcze posądzą mnie o jej śmierć . Przecież już siedziałem , mogą mnie wkopać nawet jeśli nie byłbym winien . Lecz czuje , że nie mogę jej traktować tak materialnie . Nie mogę mówić o niej jak by to było nie wiadomo co , jakieś zwierze czy rzecz . Czuje , że coś w niej jest inne niż w reszcie dziewczyn które znam . Że coś w niej mnie zadziwia . Pragnę odkryć ją i jej sekret . Czuje , że jej potrzebuje . Od chwili gdy ją pierwszy raz zobaczyłem widziałem coś w jej oczach , w jej dłoniach , w tym jak się porusza i w tym jak patrzy się na mnie . Widziałem coś … nie jestem pewny co to takiego , ale mój umysł podpowiada mi , że chce się dowiedzieć . Nie wiem kiedy odpłynąłem w krainę morfeusza

Mój spokojny sen został przerwany przez niesamowity krzyk . Podskoczyłem jak poparzony . Wiedziałem skąd dochodzi ten hałas . Nim tam dotarłem zastanawiałem się czy czasem moje przemyślenia się nie sprawdziły , leczy gdy zobaczyłem ją wijącą się na łóżku byłem pewny , że nie . Przeraziło mnie to . Płakała , dławiła się powietrzem i krzyczała w niebo głosy  Szybko podbiegłem do łóżka i przyciągnąłem ją do siebie uspokajając . Po chwili przestała się trząść i płakać . Nastała cisza , a słowa „ Tak się właśnie czuje …” sprawiły mnie w dziwny stan . Poczułem , że pale się w środku . Lecz nadal nie wiedziałem co zrobić była rozpalona i nadal szybko oddychała . Złapała mnie w tali i mocno wtuliła swoją głowę w mój tors . Nie miałem innego wyjścia więc położyłem się pozwalając jej ciału opaść na moje . Przeplotła swoje nogi między moje . Wyglądało to tak jakby bała się , że gdzieś ucieknę.

-Nie martw się , jestem tutaj , nigdzie się nie wybieram -  powiedziałem głaskając ją delikatnie po głowie .

-To dobrze – szepnęła prawie nie słyszalnie .

Przez całą noc nie zmrużyłem oka . Czekałem aż zaśnie . Jej sen nadal był nie spokojny lecz nie aż tak jak wcześniej . Miała gorączkę i wciąż się trzęsła . Nie wiele wiedziałem więc postanowiłem zrobić jej zimne okłady . Pomogło trochę lecz nie do końca . Nad ranem wszystko minęło . Jak by tak nagle znikło . Gorączka spadła a ona sama spała spokojnie . Leżałem z nią jeszcze do 12 , lecz musiałem jechać do pracy . Wiedząc , że jest już wszystko dobrze wyszedłem spokojniejszy .

*oczami Lilly*

Otwierając oczy zdawałam sobie sprawę z zaistniałej sytuacji i z dzisiejszej nieznośniej nocy . Musi być już późno . Najczęściej po takich akcjach śpie długo .

Po dłuższym leżeniu w łóżku postanowiłam wreszcie wstac i zejśc na dół . Nikogo nie było . W kuchni na blacie leżała tylko kartka „ Cześc mała . Dzisiejsza noc była  ciężka dla nas obojga  . Słuchaj musiałem iśc do pracy wróce gdzieś o 7 wieczorem . W górnej półce w kuchni po lewej stronie są klucze gdybyś chciała wyjśc i mam prośbę daj mi znac jak wstaniesz czy wszystko w porządku bo trochę się martwię „

Na drugiej stronie kartki był numer . Postanowiłam zadzwonic i podziękować , byłam mu wdzięczna że spędził ze mną tą noc i że się o mnie troszczy . Nie powinien , ale i tak musze mu podziękować . Ide do salonu tam gdzieś powinien być mój telefon . Gdy go w końcu znalazłam wstukałam numer i nacisnęłam zieloną słuchawkę . Po paru sygnałach w telefonie odezwał się głos

-Halo ?

-Hej – powiedziałam lekko speszona

-O hej to ty Lilly , no nareszcie już bałem się czy czasem coś się nie stało . Myślałem , żeby się wcześniej zwolnic z pracy .

-Nie nie wszystko dobrze właśnie wstałam . ymmm… Harry ?

-Tak ?

-Chciałam ci podziękować

-Nie ma takiej potrzeby

-Jest ! – podniosłam lekko głos – nie powinieneś , ale dziękuje ci bo nw jak by się ta noc skończyła gdyby ciebie nie było

-Naprawdę  nie ma takiej potrzeby .  – chwila ciszy , ani ja ani on nie wiedzieliśmy co powiedziec

-ymmm no , ale już nie długo przyjedzie Ro i nie będziesz musiał mnie niańczyc

-aha , szkoda – słyszałam rozczarowanie w jego głosie

-Dobra kończe ide wziaśc prysznic 

-Uuuu no to tym bardziej szkoda , że mnie tam nie ma – czułam jak moje policzki zalewają się rumieńcem i jego cichy śmiech w telefonie

-ymmm no to pa – rozłączyłam się nie wiedząc jak zareagowac na takie słowa .

Gdy się myłam usłyszalam dźwięk telefonu dobiegający nie wiem skąd . Postanowiłam to sprawdzic . Znalazłam go w przedpokoju . Ktoś non stop dzwonił . Nie wypada odbierac czyichś Telefonów , ale to pomału robilo się nieznośne . Więc włączyłam zieloną słuchawkę .  

Usłyszłama tylko niski głos mówiący – masz 3 dni – który od razy się rozłączył …

ROZDZIAŁ 2

Otwierając spuchnięte oczy nie byłam pewna tego co się wczoraj wydarzyło . wszystko mnie bolało . Chciałam wstać , ale coś uniemożliwiało mi ruchy . Czyjaś ręka mocno trzymała mnie w tali . Spojrzałam w bok i ujrzałam Go . Wszystko w tym samym momencie wróciło , dom , siostra , kłótnia , płacz , ucieczka , łzy , tir i ON . Uświadomiłam sobie właśnie w tej oto chwili co ja takiego zrobiłam  . Miałam już kilka takich wybryków , ale nigdy nie był w to zamieszany nikt płci przeciwnej . Zawsze odrzucałam mężczyzn i nie pozwalałam się dotknąć , a teraz co leże , a jakiś facet mnie przytula . Chciałam wstać niepostrzeżenie . Niestety gdy zrobiłam jeden ruch jego oczy momentalnie się otworzyły . Wyglądał na zmęczonego . Tak jak by nie przespał całej nocy . Spojrzał na mnie i się uśmiechnął .

-Hej – powiedział dość poważnym tonem ściągając  swoją rękę z mojego brzucha i siadając na przeciwko mnie . Przyglądał mi się a ja czułam się dość dziwnie .

- Możesz mi wytłumaczyć wczorajszą scenę  ? – spytał próbując być spokojny , ale słuchać był w jego głosie lekkie podenerwowanie . No i co ja mam kurwa powiedzieć .

- Nie powinno cię to interesować – spuściłam twarz patrząc na swoje ręce . Teraz zwróciłam uwagę , że nie jestem w swoich ciuchach tylko w bluzce , jak mnie mam osobnika siedzącego naprzeciwko .

- Wiesz myślę , że jednak powinno . 2 w nocy wracam z imprezy patrzę przed siebie i kogo widzę ? Ciebie . Mało tego płaczesz i nagle stajesz . Myślę sobie coś mi tu nie gra i w końcu uświadamiam sobie tą cholerną prawdę . Rzucam się pędem , żeby tylko zdarzyć , na szczęście jestem szybki i w ostatniej chwili udało mi się . Wiesz nie wiem , czy takie sytuacje są twoją codziennością , ale mam kurwa taką jebaną pewność , że powinnaś mi to wytłumaczyć . – ostatnie słowa wykrzyczał zaciskając mocniej pięści .

- Po prostuu … - próbowałam coś wymyślec , ale nic nie przychodzi mi do głowy . – pokłóciłam się z … pokłóciłam się z siostrą i chciałam się przewietrzyć – nie całkiem prawda , ale coś powiedziałam to jeden plus .

- Jesteś naiwna jeśli myślisz , że możesz mi wcisnąć taki kit – zadrwił ze mnie – a co na to rodzice … - nie po prostu pięknie , czy musiałeś . Odwróciłam twarz . Nie umiem , nie potrafię ! Kurwa nooooooo …. „nie pokazuj słabości , każdy człowiek wykorzysta to przeciwko tobie „ odbiło się w mojej głowie . Ale nie potrafie . Łzy . Znów ta słona ciecz której nienawidzę.

Po prostu mnie boli . Płacz już nie sprawia mi ulgi on po prostu boli . Ból ze mnie nie wypływa … ból we mnie wchodzi ogarniając mnie całą . Chce nie czuć . Tak bardzo !!!! CZY TO KURWA TAK WIELE … ?!

Z PERSPEKTYWY ZIELONOOKIEGO

Co ja takiego zrobiłem nie tak ? Czemu ona płacze . Może zbyt gwałtownie zareagowałem . Nie powinienem podnosić  na nią głosu . Nie wiem co teraz zrobić . Ona siedzi i widzę jak bije się z myślami , a ja kurwa nie wiem nic  . Chciałem już coś powiedzieć ale…

-Przepraszam …-spojrzała na mnie nie będąc pewna czy usłyszałem –Przepraszam ok. ?! – teraz ona podniosła głos – Co ty kurwa człowieku sobie myślisz ?! Kim ty kurwa jesteś ?! Co myślisz , że ja potrzebuje czyjejś pomocy ?! Czyjegoś kurwa współczucia ? – wstała – Myślisz , że jest mi tu dobrze i , że jestem szczęśliwą dziewczynką chodzącą grzecznie do szkoły i słuchającą rozkazów innych ? Już dawno nie ma MNIE ! Nie ma, rozumiesz ?! To co widzisz To tylko ciało . Nic nie znaczące . To co było tu – wskazała na głowę– i tu – teraz pokazała na serce – JUŻ NIE ISTNIEJE !!!!!! I jeśli nie chcesz pakować się w jakieś gówno to lepiej szybko się wycofaj i zapomnij , że mnie poznałeś – zbliżyła się i patrząc mi w oczy mówiła dalej – zapomnij o tym , że mnie widziałeś – czułem już jej oddech na sobie i jej łzy kapiące na moją dłoń – ZAPOMNIJ O INCYDENCIE PRZED SZKOŁA . Zapomnij , że istnieje …

-A jeśli nie ? – spytałem podnosząc brew , widziałem w jej minie , że zbiłem ją z tropu . nie spodziewała się takiej reakcji z mojej stronie , ale po chwili już wróciła …

-To będziesz cierpieć jak jeszcze nigdy …. – jestem dorosły i nikt mi nie mówi co mam robić . traktuje ludzi jak gówno , jestem złym człowiekiem bez serca . z zimną krwią , ale to co powiedziała przyprawiło mnie o ciarki . Chyba zauważyła moją reakcję więc oddaliła lekko twarz i usiadła obok . widach było , że jest bezsilna .

Wiem jak obchodzić się z kobietami , ale tymi prawdziwymi nie kurwami .

Kurwy to kurwy , prawdziwa kobieta , ma do siebie szacunek . Nieznajoma której nie znałem  nawet imienia była kobietą . Może nie do końca tą z tych które są pewne siebie . Była kobietą , która wiele już przeszła chociaż jak z mojej perspektywy była w wieku 17 może 18 lat . Czułem potrzebę by jej pomóc , za wszelką cenę . Nigdy nie robie wyjątków . Pieprze je a potem zostawiam na drugi dzień po udanym numerku . Jestem dla nich jak jakiś sukinsyn , nie sory ja jestem takim sukinsynem , ale ona jest inna i mam nadzieje , że zrozumie to , że nie chce zapomnieć i nie zapomne.

- Gdzie jest łazienka ? – powiedziała już mniej pewna siebie , wyrwałem się z zamyśleń spoglądając na nią

-Pierwsze drzwi na lewo – wstała

-dziękuje – rzuciła przez ramię . Nie żebym patrzał się na jej dupe , ale była strasznie seksowna

Z perspektywy Lilly

Weszłam do łazienki . Trzęsącymi rękami włączyłam wodę i obmyłam twarz spojrzałam w lustro wiszące nad umywalką . Musze chwile pomyśleć . Właśnie krzyczałam . dałam upust emocją . Wydarłam , się , ale na niewłaściwą osobę . Jestem mu wdzięczna za to , że mi pomógł , że mnie przenocował , rozumiem jego starania . Ale wszystko co powiedziałam było prawda tak bardzo chciałam żeby mnie zostawił w spokoju . Nie chce by ktokolwiek się mną interesował . Nie chce by ktokolwiek przeze mnie cierpiał . To boli , ale ja nie mogę pozwolić sobie na jakąkolwiek znajomość . zbliżenie . Nie chce tego znów przechodzić . Wystarczy , że zraniłam osoby które są dla mnie najważniejsze . Spowodowałam, że każda z nich nie ma już sił , żeby mnie powstrzymać . Każda z nich zdaje sobie sprawę z tego , że pewnego dnia mogę odejść i już nie wrócic . Więc nie mogę przyzwyczajac do siebie nowych istot . NIE JA .

TRAFIAJĄC NA MNIE TRAFIŁ NA NIE WŁAŚCIWĄ OSOBĘ .

Po dłuższej chwili siedzenia bezczynnie w łazience wyszłam wiedząc , że miałam ze sobą rzeczy . Weszłam do pokoju ,w którym spałam , ale ani śladu po zielonookim . Chciałam zawołac , ale kurwa nie wiem jak ma na imię  . Usłyszałam jakiś hałas dochodzący z innego pomieszczenia . Postanowiłam tam pójść .  Jak mnie mam znalazłam się w kuchni .

Chłopak czując moją obecnośc odwrócił się w moim kierunku i uśmiechnął .

-Lubisz ser ? – pokiwałam głową

-a szynke , pomidora , sałatę , jajka, i cebule też ?

-Jajek nie lubie – powiedziałam nie śmiało

-Ok. to bez jajek . Ale wierz mi , że moje polubisz – zaśmiał się gardłowo . jaki dupek , ale nie nie odzywam się nie mogę on mi śniadanie robi więc siedze cicho

-Wczoraj miałam ze sobą torbę , czy mogłabym wiedziec gdzie ona jest ?

-Tak jest w salonie – nie patrzac się nawet wskazał ręką na kanapę . Podeszłam do niej i zabrałam torbe kierując się znów do łazienki .Włączyłam wodę i poczekałam aż wanna się napełni . Gdy już tak się stalo  ściągnęłam z siebie ubrania i pozwoliłam wodzie otulic moje obolałe ciało .

Po jakiś 20 min byłam już gotowa . Weszłam do kuchni i ujrzałam dużą ilośc kanapek i dwa kubki wypełnione wrzącą herbata usiadłam na jednym z krzeseł i podkurczyłam nogi do ud . Zielonookiego nie było , ale po chwili usłyszałam jak wychodzi z sypialni także przebrany .

Usiadł naprzeciwko mnie i powiedział tylko

-smacznego – zabierając się do jedzenia . Ja nadal siedziałam i tempo się na niego patrzyłam .

-Jak się nazywasz ? – spytałam po chwili , przerwał jedzenie i nie pewnie na mnie spojrzał

-Harry Styles – odpowiedział po chwili namysłu . Teraz wszystko jasne . Już wiem kim jest . Wielka sprawa . Harry to chłopak  który siedział , nie wiem za co , ale siedział . słyszałam , że za jakieś nie legalne interesy . Szczerze nie przerażało mnie to .

-Jestem Lilly – podałam mu rękę . Popatrzył na mnie i uścisnął ją lekko

-Miło mi cię poznac Lilly

-Jak chcesz możesz mówic Li -  uśmiechnął się .

Po zjedzeniu śniadania chciałam się zebrac do domu , ale uświadomiłam sobie , że nie mogę . Nie dam rady spojrzec siostrze w Oczy . Zbyt często ją ranie i nie przepraszam , a wczoraj już przesadziłam . Co mam teraz zrobic ? Przecież nie mogę zostac u Harrego . Ro nie ma bo ona zawsze wyjeżdża na weekend , więc chyba będę spała pod mostem . Postanowiłam włączyc swój telefon by sprawdzic czy ktoś się odzywał . Oczywiście , że tak siostra dzwoniła jakieś 45 razy i napisała mi „ Lilly  przepraszam za wszystko bardzo się o ciebie martwie , ale teraz nie widze innego wyjścia jak wyjazd na pare dni stąd do babci musze sobie wszystko przemyślec. Jeśli w końcu włączysz telefon daj mi znac . Przepraszam cię kochanie , ale po prostu już mnie to wszystko przerasta „ . pojedyńcza łza spłynęła po moim policzku , ale zaraz pobiegłam szybko do przedpokoju i chwyciłam torbe . Kurwa nie mam kluczy do domu . Ja pierdole no to pięknie . Czyli jednak śpie pod mostem . hymmm fajne te moje bezsensowne życie . Z mojej perspektywy wręcz no zajebiste .

Harry gdzieś pojechał na chwile i powiedział , że mam czuc się jak u siebie . Zna mnie zaledwie dzień a tak praktycznie nie zna mnie w ogóle i mi ufa na tyle by zostawic swoje mieszkanie pod moją opieką ?? dziwne … nie po prostu nie ma zapewne w nim nic wartościowego .

Siedziałam na sofie tempo wgapiając się w ściane . Cięgle myśle , po prostu już mam dośc . Nie mogę Myślec i wciąż i wciąż o tym samym bo to się robi powoli nudne i męczące . No więc teraz muszę jakoś delikatnie spytac harrego czy mogłabym zostac u niego jeszcze pare dni . Wstydze się i boje no nie chce by złamała się bariera po między tym co uważam za dobre i tym co słuszne , ale nie mam innego wyjścia . Będę mu musiała napomknąc jeszcze delikatnie , że często mam koszmary . ale mniejsza o to . Słysze jak ktoś przekręca klucz a w przedpokoju pojawia się nie kto inny jak Harry . Znów się do mnie uśmiecha . Boże jak ktoś może ciągle być taki wesoły ?

-Ha…ha…harry – powiedziałam jąkając się , zawsze jak się stresuje tak mam

-Tak ? – spojrzał się na mnie

- Mam pytanie czy… czy mogłabym tu zostac jeszcze pare dni ? Ale obiecuje , że jak już pójde to nie wróce i nie będę ci już przeszkadzac

-Ale ja nie chce żebyś odchodziła , zostac możesz tutaj ile tylko zechcesz nawet na zawsze i tak jak mówiłem ci wcześniej nie zapomnę , ani nie zostawię . – powiedział to z taką czułością jakbyśmy się znali od zawsze a ja była jego dziewczyną , zaczerwieniłam się na tę myśl . BO TEGO KURWA NIE CHCE . Stwierdzam , że to będzie ciężkie pare dni ….



*******************************************
Hejka , mam drugi rozdział :D mam nadzieje , że się komuś spodoba :D 
 

ROZDZIAŁ 1

Kolejny dzień . Kolejny dzień by powiedzieć sobie DOŚĆ !

Uczucie złości  przeszywa moje ciało . Kim on do cholery jest ?! Za kogo on się uważa ?! Czemu chce mnie zmienić ? Jest mi dobrze tak jak jest .

Każdy dzień taki sam . Modle się do Boga o śmierć . O to by być odważna . Ale nie mam już sił na odwagę . Nie mam sił by dalej próbować .

BOJE SIĘ . Boje się GO . , silnych ramion . Tych zielonych oczu . Boje się .

Nie rozumiem czemu akurat ja . Siedzę w jego aucie i nie potrafię tego zrozumieć . Jeszcze tydzień temu było normalnie . Szkoła, Dom , Szkoła…. Aż tu jeb… i nagle pojawia się on . Tajemniczy chłopak w kręconych włosach i spojrzeniu zabójcy . O uśmiechu na widok którego każda laska rozpływa się , a te jego dołeczki . Niebo w którym można się zatopić . Siedzę w ciszy . Bo co miałabym powiedzieć ? W głowie mam pustkę a zarazem nie potrafi niczego zrozumieć .

Wspomnienia .

„-Co on tu robi ? Kim on jest ? – Ro wskazała na chłopaka wgapiającego się we mnie

-nie wiem

-Widzę , że chyba wpadłaś mu w oko – powiedziała  szturchając mnie lekko , mimowolnie się uśmiechnęłam .

-Ale on mi nie – przyjaciółka na chwile stanęła złapała za ramiona i popatrzyła prosto wo oczy .

-Lilly nie możesz tak ciągle . Musisz w końcu przestac o tym myśl…- nie słuchałam dalej . zamknęłam oczy i pozwoliłam by łzy wyleciały na zewnątrz . Nie potrafię nawet o tym słuchac, Nagle poczułam jak ktoś zastępuje moją przyjaciółkę i podnosi mój podbródek ku górze . Otworzyłam załzawione oczy . To był on .

-Czemu płaczesz słonko ?- spytał przyglądając się mi dokładnie .

Od razu spoważniałam i odsunęłam jego dłoń cofając się .

-Nie twój interes i nie jestem żadnym słoneczkiem – zaśmiał się gardłowo

-Wiesz moim jeszcze nie  ale może jeśli dasz się zaprosic gdzieś to poznasz głębiej znaczenie słowa „słonko” – zwilżył wargi

Wkurwiłam się nie powiem . Nie lubie takich dupków , którzy myślą , że mogą mieć wszystko i wszystkich dookoła , że każda laska będzie obrabiac im dupę . ON taki był , ale nie do końca

Nic nie powiedziałam i odeszłam , usłyszałam za plecami znów śmiech i słowa:

-Do zobaczenia słonko – bez namysłu uniosłam rękę ku górze i uformowałam palce tak by wyszedł mi „fuck” , uśmiechnęłam się pod nosem .

Uśmiech jak szybko się pojawił tak szybo zniknął gdy poczułam mocne szarpnięcie na nadgarstku i zobaczyłam jego oczy . Źrenice momentalnie powiększyły się a w jego spojrzeniu nie było nic prócz złości .

-Oj kochanie grabisz sobie – syknął przez zaciśnięte zęby … „

Nie rozumiem co jest ze mną nie tak . czemu ludzie czepiają się mnie jak rzepy i na siłe chcą mnie zrozumiec . Nie potrzebuje od nikogo współczucia ani tego jebanego zrozumienia . Każdy wie najlepiej co jest dla mnie dobre . Jestem dla wszystkich ciężarem . Bo komu potrzebna dziewczyna , która tylko myśli o śmierci ?

Największy problem ma moja siostra . Chce bym była normalna , chce bym przynajmniej w niej znalazła rodzinę  której nie mam . Chce bym się uśmiechała i była chodź trochę szczęśliwa . Tak bardzo się stara .

Niestety …. W mojej sytuacji szczęście nie wchodzi w grę .

Nie potrafie zrozumiec jak ona sobie ze wszystkim tak łatwo poradziła . Fakt może po śmierci matki zbierała się dośc długo , ale teraz jest tą samą Jo co była wcześniej . Nadal się uśmiecha i jest szczęśliwa . a nawet jeśli nie to bardzo dobrze udaje . Największym jej ciężarem chyba jestem ja . Nie zdajecie sobie sprawy z tego jak bardzo chciałabym jej ulżyc . Jak bardzo chciałabym sprawic by już nie miała ze mną problemu .  A teraz co ?? Znów wróciłam do domu zbyt późno i to w dodatku naćpana .

Siostra już czekała przed drzwiami

-Lilly gdzie ty do cholery byłaś ? Martwiłam się o ciebie i jeszcze nie odbierasz telefonu ? Wiesz która jest godzina . – spojrzałam na nią

-Wiem . Przepraszam . – przyjrzała mi się dobrze

-Czy ty znowu ćpałaś – od razu pożałowałam tego , że podniosłam głowe do góry by znów na nią spojrzeć bo teraz miała już pewność –Na miłość  boską . Lilly nie możesz … przecież wiesz …- i zaczęło się . naprawdę w tym stanie w jakim się aktualnie znajdowałam nie interesowało mnie to kim ona jest i co chce mi wytłumaczyc . Czułam się dobrze . Może nie wyglądałam na pełną szczęścia , ale teraz naprawde się tak czułam . odpływałam a moje ciało wraz ze mną i tak nagle … tak nagle coś mnie tknęło i zakuło . Jak poparzona zerwałam się z pozycji  w której aktualnie się znajdowałam i wleciałam po schodach do swojego pokoju .

Poczułam się jak szmata , jak ostatnie  ścierwo . Łzy napłynęły do moich oczu . Zebrałam pare rzeczy . Słyszałam jej głos wiedziałam że mnie szarpie , ale ona nie miała nic do gadania . Omijając ją zbiegłam znów na dół i z hukiem zatrzasnęłam za sobą drzwi . Nie wyszła . Nawet nie raczyła wyjśc i mnie zawołac . Ale czego tu się dziwic .

Teraz już nie czuje tej przyjemności i błogości jaka ogarniała mnie jeszcze chwile temu . teraz czuje się jak ostatnie gówno . Jest mi źle . Próbuje zebrac się do kupy . Pokazac , że potrafie , że naprawdę jest mi już lepiej . Chce udowodnic , że nie jestem słaba . Chce by mama była ze mnie dumna . Ale nie może . Bo co po kimś takim . Właśnie uciekłam z domu , jestem nacpana , zagubiona , słaba , bezsilna i szwendam się o 1 w nocy po ulicach nie wiedząc co ze sobą zrobic .

Drogi są puste . Czasem jakiś pojedynczy samochód przejedzie koło mnie . Zbliża się 2 nad ranem . Idę i naglę słyszę za sobą auto ciężarowe . Znów ta myśl . Może warto spróbowac ? Zatrzymuje się i nie pewnie zamykam oczy przysłuchując się nadjeżdżającemu pojazdowi , jest coraz bliżej , wyczuwam w jakiej chwili zrobic krok . Jeszcze nie , jeszcze nie …. TERAZ . Zamiast mocnego uderzenia czuje , że leże na czymś miękkim . otworzyłam oczy . Czy ja śnie ? Podniosłam głowe do góry i co ujrzałam a raczej kogo . Te zielone oczy . Chłopak spod szkoły .

-Co ty do cholery wyprawiasz ?! – Widziałam jaki jest wkurwiony. Łzy spływały po moich policzkach . Nie wiedziałam co zrobic więc wtuliłam się mocno w jego tors i zamknęłam oczy. Tak bardzo chciałam zniknąc , tak bardzo chciałam zobaczyc tylko ciemnośc . NIC WIĘCEJ . Zamknąc oczy i już się nie obudzic . zamiast tego czułam jego rozgrzane ciało i przyspieszony oddech . Nie pewnie obiął  mnie swoimi silnymi ramionami .

- Błagam zabierz mnie stąd !!! Weź mnie . Nie chce już tu być – mówiłam , wręcz krzyczałam . Nienawidziłam tego uczucia który uświadamiał mi , że nadal żyje …

PROLOG

PROLOG

CHCIAŁ  SPRÓBOWAĆ JEJ SERCA.

CHCIAŁ TAK BARDZO POCZUĆ JEJ MIŁOŚĆ .

CHCIAŁ SIĘ ZAKOCHAĆ .

ONA BYŁA INNA . BARDZIEJ DOJRZAŁA . ZNAŁA DEFINICJE SŁOWA : ŻYCIE . WIEDZIAŁA CO KRYJE SIĘ POD LUDZKĄ SKORUPĄ .

PRZESZŁA SWOJE . ZROZUMIAŁA WIELE . WISIAŁA NA WŁOSKU . OSTATNIEJ NITCE , KTÓRA W KAŻDEJ CHWILI POTRAFIŁA SIĘ ZERWAC I ZRZUCIC JĄ W PRZEPAŚĆ . W OTCHŁAŃ BEZ KOŃCA . W OTCHŁAŃ BEZ WYJŚCIA , BEZ DROGI UCIECZKI . WIEDZIAŁA O TYM DOBRZE . DLATEGO TRZYMAŁA SIĘ Z DALEKA . Z DALEKA OD MIŁOŚCI KTÓREJ ON TAK BARDZO PRAGNĄŁ . CHCIAŁA SIĘ OCHRONIĆ . PRZYRZEKŁA SOBIE , ŻE NIGDY JEJ SERCE NIE POKOCHA JUŻ NIKOGO . ODDAŁA JE MU . I ONO PRZY NIM ZOSTAŁO . ALE CZY WRÓCI ? CZY DA RADE ? CZY JEST NA TYLE SILNA ?

Hejka , jestem tu nowa . Chciałabym z wami podzielic się moją wyobraźnią . Głównymi bohaterami tego opowiadania będzie Lilly i Harry Styles . Mam nadzieje , że będzie się wam podobac jeżeli oczywiście ktokolwiek to przeczyta .
Na wstępie mówię , że ktokolwiek kto będzie  komentował niech ocenia mnie jak najsurowiej bym mogła poprawić swoje błędy :D